donderdag 3 juli 2008

Fire walk with me



Een nieuwe post, vlak voor de nationale feestdag van de VS, dat moet vast iets vrolijk worden. Niets is echter minder waar. Santa Barbara staat in brand, althans het deel waar de universiteit is gelegen.



Ik had natuurlijk niets in de gaten. Ik was druk aan het werken in mijn kantoortje toen zonder waarschuwing de electriciteit uitviel. Vreemd dacht ik, maar werkte gestaag verder. Toen ik enkele uren later de bus naar huis wou nemen, merkte ik dat zelfs de liften van het gebouw het niet meer deden. Eenmaal via de noodtrap buiten het gebouw geraakt, merkte ik de geur van brand en as. Even later, aan de busstop, hoorde ik het nieuws. De bossen van de San-Ynez mountains stonden in brand. Voor diegenen wiens geografisch orientantie-vermogen het laat afweten. Santa Barbara wordt omringt door de San-Ynez bergketen. Het is de plaats waar het national park Los Padres zich bevindt, alsook het plekje painted cave (mensen die me bezocht hebben weten ondertussen waar de klepel hangt, of hebben in ieder geval al iets horen rinkelen).

Gisteren was die bosbrand nog ver weg, in de heuvels. Toch zat ook Santa Barbara zonder stroom. Thuisgekomen had ik precies 20 minuten om mijn pizza de oven in te mikken (BBQ-kip voor wie het mocht interesseren) toen de electriciteit voor een tweede keer uitviel. Dit keer duurde het ongeveer 13 uur. Toen ik mijn woonst in de vroege ochtend verliet was er in ieder geval nog steeds geen electriciteit.

Momenteel is het gevaar alleen maar groter geworden. Goletta, het stadje waar de eigenlijke universiteit is gevestigd, is in hoogste staat van evacuatie. 1600 gezinnen hebben hun hizen al verlaten. Toen ik de universiteit vandaag verliet lag er een rode waas in de lucht. De lucht was vol as en het was moeilijk ademen. De terugreis met de bus liep vertraging op door het aantal autos dat het stadje probeerden te ontvluchten. Een goede drie mijl van de snelweg verwijderd was op verschillende plekken een rode gloed merkbaar, afkomstig van brandhaarden die de grenzen van de stad hadden bereikt.




Het klinkt allemaal buitengewoon avontuurlijk, maar het leven gaat ondertussen rustig door hier in SB. Het vuur zal heus niet tot aan de zee (waar ik woon) geraken. Toch is het heel indrukwekkend. Hoe reageren de amerikanen? Zoals ze altijd doen in deze situaties: in winkels en benzinestations staan lange rijen aan te schuiven, al hamsterend uit vrees voor meer overlast. De studenten pochen over wie het dichtst bij de vlammenzee woont en het mooiste zicht heeft. En soms wordt er ook wel een cynisch grapje gemaakt. De mensen vragen zich af hoe die brand zo snel uit de hand kon lopen. Dient de National Guard niet om de brandweer bij te staan in deze situaties? Maar de National Guard is natuurlijk niet beschikbaar, aangezien zij andere brandjes aan het blussen in in Baghdad.

1 opmerking:

Anoniem zei

Geez, je maakt ook wel wat mee zeg! Nou ja, anders moet je maar tussen de walvissen op een kanaaleiland gaan zitten.
Wat Matthijs' en mijn reis betreft houden we het maar op goeie timing..

xJet.

P.S. Hebben alle kitscherige Denen het wel overleefd?