Pumpkins scream in the dead of night

Halloween: de avond voor Allerheiligen en de nacht waar mensen zich verkleden in monsters en de monsters rustigere oorden opzoeken. Voor de meeste Europeanen een typisch product van de veramerikanisering van het Westen, voor de meeste kinderen een heerlijk feest met veel snoep en voor de meeste tandartsen een moment om stilletjes de Tandenfee te danken voor commercialisme.

Nu goed, ik heb Halloween altijd leuk gevonden. Misschien omdat we in ons dorpje in Limburg al sinds jaar en dag een vorm van Halloween vieren. Bij 'ons' heette het Hololool en in plaats van pompoenen sneden we rapen in een leuk en angstaanjagend figuur. De laatste keer dat ik in Limburg aan zo een evenement deelnam was ik zes en ik denk dat iedereen het eens kan zijn dat het met mijn talenten voor dingen tekenen, uitsnijden, knippen, plakken -en al het andere wat we tezamen knutselen noemen - toen nogal pover gesteld was. Een van de meerwaardes van een jaar in Amerika is deze nare periode is mijn jeugd met een nieuwe herinnering uit te wissen. Daarom begon ik vol enthousiasme een week geleden in Minnesota met het uitsnijden van mijn pompoen.


Op zich is het uitsnijden van een pompoen niet zo moeilijk. Het is eerlijk waar een smerig klusje, dus wie mij een beetje kent weet dat ik stiekem smerige klusjes best leuk vind. De eerste keer dat ik bij Karin op bezoek was, vond ik bijvoorbeeld meteen de gelegenheid om de gootsteen te ontstoppen.

Maar goed, bij pompoenen moet je eerst een gat in de top maken, groot genoeg voor je hand. Je snijdt heel mooi een ronde cirkel en haalt dan alle rotzooi die vanbinnen zit eruit: dit zijn vooral pitten en draadvlees. Dan pak je een schepje en hol je de pompoen van binnen uit. Je kunt de rotzooi gebruiken voor allerlei lekkers (ik heb gisteren pompoenbrood gemaakt, met chocoladechips, heel lekker).

Je ziet dat ik heel geconcentreerd bezig ben, dat komt omdat je nu een design moet tekenen op de pompoen. Gelukkig bestaat er zo iets als templates, waardoor je niet zelf je design moet uitvinden, maar het gewoon moet overtekenen. Dan doe je met een pinnetje, waarmee je in de template prikt, die tegen de pompoen is geplakt. Daarna haal je de template weg, en je hebt een prachtige tekening. Het enige wat je nog moet doen is de tekening volgen en uitsnijden. Het deed me denken aan mijn kinderjaren, als mijn moeder ons, de kinderen, drie pinnetjes gaf, drie kussentjes en een kleurboek. Vervolgens mochten we gaatjes prikken in het kleurboek. Ik weet nog steeds niet wat voor nut het exact had, maar het was leuk toen, en nu nog steeds. En je krijgt je kinderen ermee stil. Uiteindelijk krijg dit als resultaat: Dat ziet er niet slecht uit. Maar het effect is pas echt merkbaar als je er een lichtje in zet.

Ik ben er eerlijk gezegd heel trots op. Waarschijnlijk omdat het de eerste keer is dat iets dat ik in elkaar knutsel niet meteen ontploft, of afzichtelijk is. Om jullie een ijkpunt te geven om me te vergelijken. De andere pompoenen zagen er zo uit:

Wie kan er de pompoen uithalen die niet van een template afkomstig is?

In ieder geval, Halloween is nu al enkele dagen geleden, en het was een prachtbelevenis. Jammer genoeg was het feestje waar ik naar toe zou gaan vergeten me te melden waar het feestje was, maar ik en mijn huisgenoot hebben toch genoten van doelloos rond te rijden en als twee viezeriken de nacht in te turen om alle kinderen te zien die luidkeels "trick or treat" roepen. De meeste Amerikanen doen ook nog eens hard de moeite om hun huis te versieren met allerlei 'akelige' dingen. Twee van onze buren in de wijk hadden hun heel huis omgetoverd in een spookkasteel (met vuurspuwende draak) en in een kerkhof (met de graven van seriemoordenaars). All in all, een leuke feestdag, en ik ga zeker een templatenboekje meenemen naar Nederland om volgend jaar pompoenen te snijden en voor commercialist uitgemaakt te worden.